Tashkent mungkin tidak terkenal dengan seni bina dan budayanya seperti Paris, Rom atau Barcelona, ​​malah ibu kota Uzbekistan itu adalah permata yang dipandang rendah bagi pelancong.

Dengan populasi lebih daripada tiga juta, Tashkent ialah bandar terbesar di Asia Tengah, yang dahulunya merupakan sebahagian daripada Kesatuan Soviet.

Tashkent — yang bermaksud “bandar batu” — secara sejarah penting sebagai salah satu daripada beberapa hab perdagangan (bersama-sama dengan bandar jirannya Bukhara dan Samarkand) di Jalan Sutera yang merentang dari Eropah ke China.

Pada abad ke-8, bandar ini berada di bawah pemerintahan Arab Muslim, dan seni bina Islam, disemat dengan jubin biru yang menakjubkan yang sepadan dengan langit di atas Tashkent, kekal sebagai ciri yang ketara.

Di bawah pemerintahan Soviet, Tashkent menyaksikan peningkatan dalam gaya moden bangunan berat dan brutalis yang digemari oleh USSR — lihat, sebagai contoh, bahagian luar Hotel Uzbekistan yang mengagumkan, seperti grid, ditubuhkan pada tahun 1974. Antara tahun 1960-an dan 1990-an, struktur sedemikian adalah sebahagian daripada rancangan untuk membina semula bandar itu selepas gempa bumi pada tahun 1966.

Salah satu bangunan terhebat di Tashkent ialah Teater Alisher Navoiy yang terletak di tengah-tengah, sebuah gedung opera elegan yang dibuka pada tahun 1930-an, memainkan melodi abadi maestro klasik Tchaikovsky, Prokofiev dan Verdi.

Ia dinamakan sempena penyair dan wira negara yang digelar “bapa kesusasteraan Uzbekistan,” yang dilahirkan di Afghanistan zaman moden pada tahun 1400-an. Direka oleh arkitek Soviet Alexey Shchusev, rumah opera 1,500 tempat duduk itu memancarkan unsur gaya Eropah dan Oriental. Enam lobinya dinamakan sempena bandar Uzbekistan iaitu Bukhara, Khorezm, Samarkand, Fergana, Termez dan Tashkent.

Sejumlah muzium – yang dikhaskan untuk sejarah, seni, geologi dan peperangan – wujud di ibu negara; salah satu yang terbaik ialah Muzium Seni Gunaan yang sangat berhias, yang memberi penghormatan kepada kraf tangan halus pengrajin tradisional Uzbekistan, dan mempamerkan sulaman, tembikar, lukisan kecil, barang kemas dan persenjataan. Bangunan itu sendiri adalah karya seni juga, mempamerkan siling kayu terperinci yang dibuat dengan motif bunga dan geometri.

Terdapat lebih daripada 2,000 masjid di Uzbekistan dan salah satu yang tertua ialah Madrasah Kukeldash, yang diasaskan pada tahun 1500-an. Tapak yang tenang, yang telah dipulihkan dan digunakan untuk pelbagai tujuan selama ini, pada asalnya dibina untuk menganjurkan pelajaran dalam pengajian Islam dan Al-Quran (pelajaran yang masih berlaku hari ini). Ia juga menempatkan studio kaligrafi intim. Fasad utama menampilkan tulisan suci Arab dan corak gerbang, dihiasi dengan mozek yang kebanyakannya berwarna biru.

Berdekatan adalah Bazar Chorsu yang meriah dan besar, tempat penduduk tempatan pergi membeli-belah untuk mendapatkan makanan, rempah ratus, pinggan mangkuk dan pernak-pernik. Buah delima berwarna delima sangat popular, dan juga mempunyai ciri sebagai motif pada pakaian, lakonan, dengan cara sebagai simbol negara. Bazar ini terletak di bawah kubah berhias biru, yang direka pada tahun 1980.

Jika anda sedang mencari lokasi yang lebih damai, maka Studio Seramik Rakhimovs ialah tempat yang sesuai. Syurga kreativiti ini, boleh diakses melalui temu janji sahaja, bertujuan untuk mengekalkan warisan seni seramik. Penuh dengan kepingan tembikar yang dihias, ruang yang dikendalikan oleh keluarga menceritakan kisah empat generasi tuan seramik, bermula dengan salah seorang ahli seramik abad ke-20 terkemuka Tashkent dan pemulih mozek Mukhitdin Rakhimov sehingga cucunya, Alisher Akbarovich Rakhimov, yang telah meninggalkan seni tembikar kepada anaknya, Shokhrukh.

Dan tarikan Tashkent bukan semua di permukaannya. Pastikan anda melawat Metro Tashkent, yang, pada tahun 1977, menjadi sistem kereta bawah tanah pertama di Asia Tengah. 29 stesennya menyerupai galeri seni, penuh dengan lajur yang canggih, kubah bercorak, jubin berwarna-warni dan mural dengan kisah kebanggaan negara untuk diceritakan.

Mungkin stesen yang paling terkenal dalam sistem ini ialah Kosmonavtlar (Angkasawan), dengan dalaman biru-putih yang diilhamkan oleh ‘perlumbaan angkasa,’ yang berlaku antara tahun 1950-an dan 1970-an. Dinding stesen mempamerkan pingat besar yang menggambarkan angkasawan terkemuka Kesatuan Soviet, Yuri Gagarin dan Valentina Tereshkova, masing-masing lelaki dan wanita pertama pergi ke angkasa.

Tashkent ialah lokasi yang sesuai untuk pencinta seni bina yang ingin menemui sesuatu yang tidak tipikal. Ia mempunyai landskap bangunan lama dan moden yang menarik secara visual, menunjukkan warisan budaya yang pelbagai di bandar ini, yang patut dipelihara dan diberi perhatian.

AN, 17 Okt 2024